In aanloop naar... | Het WK met Jackie Groenen

Over twee weken start het EK Vrouwenvoetbal 2017 met de wedstrijd tussen Nederland en Noorwegen. Voor het eerst in de historie is Nederland gastheer van dit evenement. Tot en met 6 augustus strijden zestien teams voor de Europese titel. Voor het EK spraken wij met een aantal internationals over onder andere de PUMA ONE, het komende EK en het voetballeven. Vandaag is het de beurt aan Jackie Groenen.

De 22-jarige Jackie Groenen speelt op dit moment voor het Duitse 1. FFC Frankfurt in de Bundesliga. 1. FFC Frankfurt heeft een volle prijzenkast, waarin naast de Duitse titel (7x), de DFB Pokal (9x), ook de Women’s Champions League vier keer in staat. Jackie is haar profcarrière begonnen in Duitsland en heeft ook twee seizoenen in de Women's Premier League gespeeld bij Chelsea. In de Eredivisie voor vrouwen heeft ze nooit gevoetbald. Middenvelder Jackie heeft, voordat ze ging voetballen, ook op hoog niveau aan judo gedaan. Ze is Nederlands Kampioen geweest onder 15 jaar in de klasse -32 kg. Topsport is haar dus op het lijf geschreven! Check hier het hele interview met Jackie.

Je hebt nooit in de Eredivisie gevoetbald. Vanwaar de keuze voor het buitenland?
Eerlijk gezegd was het niet echt een bewuste keuze. Het plan was om zo lang mogelijk bij de jongens te voetballen, het liefst tot mijn 19e. Toen ik een jaar of 15 was zijn we gaan oriënteren waar ik naartoe zou kunnen gaan. We zijn in België bij wedstrijden gaan kijken, in Nederland en in Duitsland net over de grens. Mijn vader zei over Duitsland: "Ik denk dat je hier al wel in mee kunt", maar ik dacht van niet. Na de wedstrijd zijn we langs de trainer gegaan om te vragen of ik een keer mee mocht trainen. Dat was bij SG Essen. Hij was op het begin een beetje sceptisch, maar ik mocht uiteindelijk meetrainen en daarna een wedstrijd spelen. Na die wedstrijd kreeg ik eigenlijk meteen een contract van drie jaar en moest ik midden in de winterstop weg bij de jongens.

Je blijkt niet lang nodig te hebben om trainers te overtuigen. SG Essen is ook niet het eindstation gebleken. Kun je ons hier iets over vertellen?
Ik ben dus bij SG Essen begonnen voor vier maanden. Daarna heb ik 2,5 jaar bij Duisburg gespeeld. Vervolgens heb ik twee jaar bij Chelsea gevoetbald, en nu voetbal ik sinds 2015 bij Frankfurt.

Hoe bereid je je optimaal voor op een belangrijke wedstrijd? Hoe ziet een wedstrijddag er voor jou uit?
Bij Frankfurt spelen we altijd vroeg, om 11.00 uur 's ochtends. Dan sta ik thuis op, maak ik een lekker ontbijtje en ga ik daarna naar de club. Als we Champions League spelen of met het Nederlands Elftal vind ik het fijn om ook lekker rust te hebben om bijvoorbeeld te gaan wandelen of koffie te drinken, zodat je niet alleen rond hangt. Vooral dus rustig en lekker ontspannen bereid ik me voor op wedstrijden.

Hoe ziet jouw middag/avond eruit als je een wedstrijd verloren hebt?
Ik ben dan niet zo heel gezellig en dat is niet zo fijn voor mijn ouders, haha. Die komen speciaal voor de wedstrijd naar Frankfurt gereden en als ik dan verloren heb, ben ik vaak 's avonds niet te genieten. Daar wordt ik wel beter in hoor. Maar als het dan een keer voorkomt gaan we vaak uiteten om op die manier ergens anders aan te denken. Over het algemeen ben ik vaak niet heel erg aanspreekbaar, haha.

Welke kwaliteiten heb je nodig om als profvoetbalster de top de bereiken en waarom ben jij bijvoorbeeld wel doorgebroken en andere niet?
Het is een beetje een kwestie van geluk, want ik heb ook geluk gehad om zomaar bij een Duitse club binnen te komen. Daarnaast heeft het ook zeker met lef en doorzettingsvermogen te maken. Ik heb het ook een paar jaren moeilijk gehad en dan moet je gewoon blijven trainen en hard blijven werken. Dan zal het uiteindelijk goed komen en ik denk dat doorzettingsvermogen dus en de wil om iets te bereiken erg belangrijk zijn.

Je gaf aan zelf zo lang mogelijk bij de jongens te willen voetballen. Wat zou je jonge meisjes adviseren om te doen?
In mijn tijd was het sowieso anders, want het meisjes voetbal was toen nog niet zo groot en er waren helemaal niet zoveel meisjes teams. Ik heb wel heel veel geleerd toen ik bij de jongens voetbalde op het gebied van snelheid en handelingssnelheid. Ik zou jonge meisjes dan ook aanraden om ernaast ook nog bijvoorbeeld met de jongens mee te trainen om je handelingssnelheid te verbeteren en de manier van je lichaam gebruiken kan leren.

Wat vind jij sterke punten van jezelf in het veld en welke eigenschappen zou je willen verbeteren?
Ik ben wel heel fel in de duels en vaak weet ik mijn duels wel te winnen. Ik denk dat dat ook belangrijk is, aangezien ik niet de grootste ben. Ik heb ook best een goede dribbel en een sterk overzicht in de passing. Punten die ik altijd zou willen verbeteren is mijn doelgerichtheid en meer doelpunten maken. Dat gaat de laatste tijd wel beter en ik weet bij mijn club ook steeds meer te scoren, maar dat is wel iets waar ik heel graag aan wil werken.

Wat doe jij zelf op het gebied van voeding?
Ik heb van jongs af aan er altijd wel opgelet wat ik eet en wat het beste voor me sport is. Mijn moeder is voedingsdeskundige, dus ik hoefde er zelf eigenlijk niet heel erg op te letten dat deed zij allemaal voor me, haha. Maar nu let ik er bijvoorbeeld wel op, zoals: voor de wedstrijd koolhydraten, dat soort dingen. Langzaam begin je wel te beseffen wat je wanneer moet eten. Ik ben alleen nooit zo iemand geweest die specifiek op dieet is gegaan en gezegd heeft: dan doe ik dit of dan doe ik dat. Eiwitshakes heb ik ook nooit gebruikt of iets dergelijks.

Wie zijn de belangrijkste personen binnen jouw voetbalomgeving?
Pff, goede vraag. De belangrijkste personen zijn toch wel mijn ouders en mijn familie. Zeker ook mijn zusje waar ik heel veel mee samen heb gevoetbald. Mijn vader is ook voetballer geweest en daarom ben ik bijvoorbeeld ook gaan voetballen. Hij heeft altijd heel veel voor mij gedaan. Hij heeft me er altijd naartoe gereden en dat soort dingen. Dus mijn ouders zijn wel heel belangrijk geweest ja.

Wanneer wist je zeker dat je profvoetbalster wilde worden?
Ik heb nooit echt het gevoel gehad dit ga ik als beroep doen. Het was niet gepland, ik vond voetballen altijd heel leuk. Ben er ook van jongs af aan mee begonnen toen ik 5 à 6 jaar was. Toen was ik al heel veel aan het trainen, puur vanwege het feit dat ik het leuk vond en het graag deed. Bij de eerste selecties van de KNVB begint dan wel het besef te komen van hier kan ik misschien wel iets mee gaan doen. Zeker toen ik in Duitsland kwam was dat het geval.

Heb je een planning of een plan om te doen na je profcarrière?
Ik ben op dit moment bezig met de studie Rechten, maar wat ik daarmee wil gaan doen weet ik niet. Dat zijn nu nog zorgen voor later. Het is wel een hele leuke studie en ik wil er wel wat mee gaan doen, maar nu weet ik echt nog niet wat. Ik heb vroeger altijd aan mensenrechten gedacht en dat soort dingen, maar ik moet echt nog even zien waar het allemaal terecht komt.

Hoe zou jou directe tegenstander jou na afloop van een wedstrijd omschrijven?
Ik hoor van mensen heel vaak dat ik heel vervelend ben, dat ik heel vaak in de weg loop. Dat ze er dan langs zijn, maar dat ze me dan weer tegenkomen en daarna nog een keer. In Engeland werd ik wel eens de mier genoemd, haha.

Wat zijn je hobby's naast het voetbal en wat doe je veel in je vrije tijd?
Vroeger heb ik altijd veel gejudood. Dat is iets wat ik ook heel veel en vrij lang heb gedaan tot mijn 16e. Nu is het vooral studeren en met vriendinnen de stad in en uiteten. Voor de rest heb ik niet echt een vaste hobby.

Wanneer switchte je van judo naar voetbal en waarom?
Ik heb het eigenlijk altijd naast elkaar gedaan. Ik was heel klein, veel kleiner dan de rest en heel iel. Mijn zus begon toen met judoën en toen ben ik ook zo snel mogelijk begonnen, want ze zeiden dat ik aan mijn lichaam moest werken. Het gold dus eigenlijk als ondersteuning voor het voetballen. Langzaam werd ik alleen steeds beter en vond ik het steeds leuker en ben ik Nederlands Kampioen geworden, kwamen er EK's en WK's. Toen had ik echt in mijn gedachte dat ik voor altijd kon judoën en voetballen tegelijk. Dat was eigenlijk het plan, maar ik weet nog goed dat ik op zaterdag een wedstrijd had tegen Bayern München en op zondag het EK judo. In de halve finale brak ik toen mijn heup en Duisburg wist wel dat ik judode, maar het mag niet zo zijn dat je een half jaar mist vanwege een blessure bij de judo. Toen hebben we overleg gehad en moest ik gaan kiezen en heb ik voor voetbal gekozen.

Wat verwacht je van het komende EK als team en individueel?
Ik denk dat we een heel sterk team hebben. We steken goed in elkaar en hebben veel verschillende type voetbalsters. We hebben snelle spitsen, technische middenvelders en we hebben Sherida Spitse die de bal van 30 meter in de goal kan schieten. Ja, een hele goede combinatie en we passen als team goed bij elkaar. Uiteindelijk moet je altijd nog maar zien hoe het loopt. Kom je de poule door, dan weet je niet hoe de loting is bijvoorbeeld. We hebben wel een hele sterke poule, maar als alles goed verloopt denk ik dat we wel mee kunnen doen.

Wat is je droomclub om zelf ooit voor te spelen?
Ik moet eerlijk zeggen dat dat vroeger altijd Frankfurt was, dus eigenlijk speel ik nu bij mijn droomclub. Ik heb als jong meisje ook altijd met zomerkamp meegedaan van Frankfurt. Dus het is wel iets bijzonders dat ik daar nu in het eerste speel, maar ondertussen zijn er ook andere clubs waar ik zou willen spelen zoals: Olympique Lyon. Ik heb niet zozeer een droomclub, maar meer droomdoelen, zoals de Champions League winnen en prijzen pakken met het Nederlands Elftal.

Wat is het grootste verschil tussen het Engelse en Duitse voetbal?
Het Duitse voetbal is iets meer tactisch en overwegend. Ze kijken naar de sterktes van de tegenstander en op de manier waarop die sterktes kunnen worden uitgeschakeld, terwijl in Engeland het voetbal een stuk optimistischer is. Daar spelen ze snel naar voren, veel druk zetten op de verdediging en snel omschakelen. Het tempo is in Engeland daarom een stuk hoger.

Wordt je veel herkend op straat?
Nee, in Nederland valt dat reuze mee, maar in Frankfurt in het centrum, zeker als we met een grotere groep zijn, weten ze wel de link te leggen naar het voetbal. Het vrouwenteam is in Frankfurt ook iets groots. Ze hebben wel Eintracht Frankfurt, maar die hebben niet veel prijzen gewonnen. Althans, de laatste jaren niet. De vrouwen van FFC Frankfurt hebben de Champions League gewonnen en het is daar wel een ding. Ik wordt dus af en toe wel eens tegengehouden, maar het is niet zo dat ik niet meer naar de supermarkt kan!

Ben jij heel actief op social media?
Ja, ik ben wel bezig om om de zoveel tijd iets te posten. Ik gebruik dan Instagram en Twitter, heb ook wel Facebook, maar daar plaats ik misschien om de drie maanden iets op. Het is meer bedoeld voor fans en mensen die het willen volgen. Dan plaats ik iets over vanavond spelen we daar of een foto van het voetballen. Ik ben daar dus wel vrij actief op.

Hoe vind je de nieuwe PUMA ONE qua uitstraling?
Ja, ik vind ze echt heel mooi. Hij zit ook heel lekker en hij ziet er ook heel mooi uit. Ik ben een speelster die graag met leren voetbalschoenen speelt. Het is een leren schoen, dus daar ben ik echt heel blij mee. Hij voelt gewoon lekker aan, de feel van de schoen is heel chill, hij past perfect eigenlijk!

Wat vind jij de belangrijkste eigenschappen als je zelf een schoen uitkiest?
Ik kijk altijd eerst of het leren voetbalschoenen zijn. Heb eigenlijk altijd op voetbalschoenen van leer gevoetbald. Dat zich gewoon fijn om je voeten en dan heb je al sneller dat de pasvorm goed is. De schoenen mogen ook niet te zwaar zijn, dus dat is bij de PUMA ONE ook perfect. Op die manier kan ik mijn snelheid behouden.

De PUMA ONE is geschikt voor ieder type speler. Van de beresterke, tackelende verdediger tot de lichtvoetige, vliegensvlugge buitenspeler. Daarom wordt de PUMA ONE ook gedragen door toppers als Antoine Griezmann, Sergio Agüero, Marco Reus Héctor Bellerín, en Gianluigi Buffon. PUMA biedt met de ONE een schoen die de perfectionist in ons allemaal weerspiegelt.